او ثابت کرده حتی در سخت‌ترین شرایط، انسان می‌تواند هم به خود، هم به دیگران امید بدهد.
نادر نظری: مرد روزهای سخت و تکیه‌گاه جامعه مهاجر بوده است.
او متولد ۱۹۷۷ در ولسوالی جاغوری، ولایت غزنی، مردی است که زندگی‌اش پر از فراز و نشیب اما سرشار از امید و خدمت به مردم است.
اما درس و کتاب تنها بخشی از زندگی او بود؛ نادر از نوجوانی دل‌باخته تجارت شد و در کنار تحصیل، به دکانداری و خرید و فروش موتر و موتورسیکلت می‌پرداخت.
در ۱۵ سالگی ازدواج کرد و اکنون پدر مهربان چهار فرزند است. در سال ۱۹۸۶ برای فعالیتهای اقتصادی به پاکستان رفت، اما شرایط سیاسی او را در سال ۱۹۹۷ مجبور به ترک وطن کرد. سفر پرخطر او از پاکستان، ایران، ترکیه، یونان، ایتالیا و نهایتاً اتریش در سال ۲۰۰۰، مسیر زندگی او را تغییر داد.
پس از ورود به اتریش، درخواست پناهندگی داد، اما به دلیل تشخیص ناعادلانه یک کارشناس اداره مهاجرت، پرونده او هفت سال در انتظار ماند و نتیجه، ۹ سال دوری تلخ از خانواده بود. با این حال، نادر خم نشد، دلسرد نشد و با تلاش شبانه‌روزی مدارک رسمی کار و تجارت خود را دریافت کرد
درسال ۲۰۱۰، او با همتی ستودنی انجمن فرهنگی ورزشی کاتب را بنیان گذاشت؛ نهادی که تا امروز مأمن صدها مهاجر و پناهجو بوده است. چه در مشاوره خانوادگی و پناهندگی، چه در یاری‌رسانی برای خانه و کار، و چه در برگزاری برنامه‌های فرهنگی و ورزشی—نادر همیشه یک قدم جلوتر از مشکلات، دو دست بازتر از انتظار، و هزار بار مهربان‌تر از آن است که فقط در یک بیوگرافی خلاصه شود. نادر نظری مرد روزهای سخت و تکیه‌گاه جامعه مهاجر بوده است.
